Nasze pasieki są pod stałą kontrolą weterynaryjną i spełniają wymagania zawarte w rozporządzeniu
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 grudnia 2006 r.
w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego
przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej
oraz rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych .
Pasieki naszych pszczelarzy figurują w Rejestrze i są pod nadzorem Powiatowego Lekarza Weterynarii.
| Odmiana miodu |
Schorzenia |
Rodzaje miodów odmianowych |
|---|
| Rzepakowy |
- wątroba i drogi żółciowe
- serce i naczynia wieńcowe
- stany zapalne dróg oddechowych
|
W stanie płynnym kolor słomkowy. Krystalizuje się szybko, w ciągu kilku dni po miodobraniu. Po skrystalizowaniu jest biały lub kremowy, o konsystencji drobnoziarnistej, mazistej. W smaku bardzo słodki. Zapach kwitnącego rzepaku, z czasem woń słabnie. Miód o największej ilości glukozy i aminokwasów.
|
| Akacjowy |
- zaburzenia przewodu pokarmowego
- nerki i układ moczowy
- choroby wrzodowe żołądka
- zgaga
|
W stanie płynnym kolor bezbarwny lub jasnosłomkowy, długo nie krystalizuje się. Stan skrystalizowany - kolor jasnosłomkowy, kremowy. Miód o słabym zapachu kwiatu akacji, mdły. Odznacza się znacznie większą zawartością sacharozy niż wszystkie inne miody nektarowe. Jest lubiany przez dzieci.
|
| Lipowy |
- przeziębienia
- górne i dolne drogi oddechowe
- układ nerwowy, stres
|
W stanie płynnym kolor żółty lub zielonkawożółty. Konsystencją i barwą przypomina olej rycynowy. Po skrystalizowaniu ma kolor żółtopomarańczowy lub brunatny, konsystencję drobnoziarnistą, krupowatą. Miód o wyraźnym zapachu lipy. Ostry w smaku, z lekką goryczką.
|
| Gryczany |
- układ krążenia, miażdżyca
- wątroba i działanie odtruwające
- niedokrwistość z niedoboru żelaza
|
Szczególnie nadaje się do wyrobu miodów pitnych. Duża zawartość kwasów sprawia, że fermentacja napojów przebiega prawidłowo, a silny aromat i swoisty ostry smak czyni napoje miodowe bardziej pikantnymi. W stanie płynnym, kolor ciemnoherbaciany do brunatnego. Po skrystalizowaniu kolor brązowy, konsystencja gruboziarnista, przy czym na powierzchni często pozostaje warstwa rzadkiego miodu. Miód o silnym zapachu kwiatu gryki, smak ostry, lekko piekący.
|
| Wrzosowy |
- nerki, drogi moczowe, prostata
- stany zapalne jamy ustnej i gardła
- stany zapalne żołądka i jelit
|
W stanie płynnym kolor ciemnobrunatny, a konsystencja galaretowata. Po skrystalizowaniu pomarańczowy lub ciemnobrunatny, o konsystencji drobnoziarnistej. Smak lekko gorzkawy, ostry. Zapach kwiatów wrzosu.
|
| Wielokwiatowy |
- stany alergiczne dróg oddechowych
- wyczerpanie fizyczne i psychiczne
- serce i naczynia krwionośne
|
W stanie płynnym kolor żółty. Po skrystalizowaniu kolor jasnobrązowy. łagodny, o woskowym zapachu. Może też posiadać różne barwy i smak, uzależnione jest to od rodzaju oblatywanego kwiatu.
|
Krystalizacja jest zjawiskiem naturalnym, zachodzącym w każdym naturalnym miodzie. Czas krystalizacji jest różny i zależy głównie od pożytku, z jakiego miód został wyprodukowany, oraz od stopnia dojrzałości miodu. Krystalizacja miodu nie zmienia jego składu, a co za tym idzie właściwości leczniczych i odżywczych.
Miód powinno się przechowywać w szczelnie zamkniętych naczyniach , w ciemnym i suchym pomieszczeniu, najlepiej w temp. około 15 stopni C.
Temperatura wyższasza niż 42 stopnie C powoduje zniszczenie zawartych w nim enzymów oraz inhibiny. Nie wolno go zatem zalewać wrzącym mlekiem czy wodą.